Eerst even wat uitleg van enkele termen en onderdelen.
Hi-Z (instr), dit is een input met een hoog impedantie.
Passief gitaar elementen behoeven een hoog impedantie input.
Een gitaar versterker zal dus vaak ook een Hi-Z ingang hebben (en sommige interfaces en of mixers ook).
DI-Box, een splitter welk het signaal verdeeld.
Een DI-Box wordt (in dit geval) vaak gebruikt om het signaal van een gitaar te splitsen in een rechtstreeks signaal en een signaal welk in impedantie is aangepast.
Dit doet men zodat de gitaar gewoon rechtstreeks op een gitaarversterker aangesloten kan worden en ook het signaal afgetapt kan worden voor naar een ander ingang.
De In en Link zijn dus gewoon doorgelust en de Out is een impedantie (geschikt voor microfoon ingang) aangepast output.
Dit wordt gebruikt om het signaal van de gitaar onbewerkt (dus zonder de gitaarversterker effecten invloed) naar een mixer of interface (voor opname bijvoorbeeld) te brengen.
Pedalen/StompBox, Dit zijn ‘kastjes’ welke tussen de gitaar en de versterker geplaatst kunnen worden als extra effect.
Alles wat tussen de gitaar en de In van de DI-Box wordt geplaatst zal ook invloed hebben op de DI Out signaal.
Wat tussen de DI Link en de versterker wordt geplaatst heeft geen invloed op de DI Out signaal.
Simulators, apparaten (ook als plug-in te vinden) bedoeld om een versterker en zijn karakter na te bootsen.
Dit zodat als het geluid op een ‘gewoon’ versterker wordt weergegeven het toch een “gitaarversterker geluid” zal hebben.
De karakter van een gitaar versterker wordt vaak bepaald door zijn voor (pre) versterker in combinatie met eindversterker (overdrive bijvoorbeeld) en EQ settings.
Verder door de kabinet (waar de luidspreker ook inzit) van de versterker.
Zo vindt je simulators van specifieke versterkers en kabinetten (cab).
Deze simulators hebben vaak ook een Hi-Z ingang, gitaar kan rechtstreeks of via de DI Link er op aangesloten worden.
De output is vaak van line niveau (en soms zelfs stereo) en kunnen op een line input (van mixer of versterker) aangesloten worden.
In mijn studio maak ik er een gewoonte van om een gitaar zowel DI (dus rechtstreeks signaal van gitaar) als de effect (ik maak gebruik van versterker simulators) op te nemen.
Dit geeft mij de speel ruimte om later het geluid van de gitaar nog te veranderen (d.m.v. re-amp) en te vergelijken met het geluid waar de artiest tijdens het inspelen hoorde (te veel afwijken zal onnatuurlijk spel kunnen creëren).