De kunst (en precies dat is het: kunst) van het opnemen leer je alleen maar door doen en ermee experimenteren. Het is géén wetenschap. Je leert ook niet schilderen, dichten, componeren of een muziek­instrument bespelen uit een boekje of via internet.

Eerst gewoon naar het geluid luisteren dat binnenkomt en beoordelen of dat wat je hoort ook dat is wat je wilt vastleggen.

En dan, de plaats van de microfoon. Dat maakt – dichtbij of verderaf of in een bepaalde hoek ten opzichte van de geluidsbron –groot verschil, groter dan het soort microfoon zelf.

Met de huidige stand van de muziektechnologie zijn er nauwelijks nog beperkingen wat betreft hoe lang en hoeveel opnames je wil maken: harde schijven koop je tegenwoordig met terabytes tegelijk. Ik heb opnames gezien van wel dertig takes van alleen maar een minuscuul stukje zang.

Dit alles maakt ons lui. We doen bij het opnemen niet meer ons best om direct een topprestatie te leveren – het kan toch weer overgedaan worden. En met een beetje geluk zit er wel eentje tussen die goed is. Maar ja, vind die maar eens terug in de massa…

Bij midi- en DI-opnames hebben we bovendien nog de mogelijkheid om van alles aan het geluid te veranderen (bij midi zelfs ook aan de muziek zelf).
 Maar ook hier geldt: probeer de opname liever direct goed te doen.
 Aan een goed gespeeld of gezongen stuk hoef je niet meer te sleutelen.

De kwaliteit van wat we opnemen moet dus ruim voldoende zijn om later een goed resultaat te krijgen. 
Maar we hoeven ook niet te overdrijven.
 48 kHz en 24bit is genoeg.
Ja maar mijn interface kan wel 192Khz aan…Tja, imposante specificaties verkopen goed.
 Maar wat moet je met al die megabestanden en bergen data waarop de computer moet kauwen (en herkauwen)?
Wellicht ook een reden waarom er steeds meer mensen krakend en hakkelend weergave uit hun DAW hebben?

In onze thuisstudio nemen we op in 24bit, dit geeft ten opzichte van16bit ons de nodige extra headroom.

En nog een goede raad: neem nooit te luid op. Blijf voldoende onder het maximum, voorkom clippen.
 Hoewel… natuurlijk ook weer niet te zacht opnemen.

Tijdens het opnemen is het plezierig om meteen te kunnen monitoren wat we aan het spelen of zingen zijn. Deze direct monitoring (een optie op sommige geluidskaarten) laat ons het geluid horen voordat het naar de computer gaat, en dus ook het geluid zonder vertraging. 
Ook een kleine mixer kunnen we hiervoor gebruiken.

Helemaal prettig is het (zeker bij het opnemen van zang) als we aan het te monitoren geluid ook wat extra effect kunnen toevoegen, bijvoorbeeld compressie en reverb.
 Maar dan moeten we oppassen deze effecten niet mee op te nemen. Later zijn ze namelijk niet meer van de opname af te halen. Effecten achteraf aan de opname toevoegen kan natuurlijk wel altijd.

Lees hier hoe u effect tijdens monitoring kunt krijgen.

Ook leuk om te lezen: Bezint eer gij begint.